Lisa M. Casanova, Soyoung Jeon, William A. Rutala, David J. Weber, Mark D. Sobsey
Deze studie werd uitgevoerd om te bekijken wat de effecten van luchttemperatuur en luchtvochtigheid is op coronavirussen. De twee onderzochte virussen zijn vergelijkbaar met het SARS-CoV. Door de grote uitdagingen om dit virus te onderzoeken, is er gekozen voor “vervangende” virussen om een beter inzicht te verkrijgen in de overleving en de hardnekkigheid van coronavirussen. Hierdoor is het mogelijk het potentiële risico van transmissie en voorzorgsmaatregelen tegen virussen, zoals SARS-CoV te onderzoeken.
Uit dit onderzoek blijkt dat virussen sneller bij 20°C dan bij 4°C inactief worden, maar vooral kwam uit het onderzoek naar voren dat de virussen een grotere overlevingskans hebben bij een lage relatieve luchtvochtigheid. Het besmettelijke virus dat op roestvrijstalen oppervlakken was afgezet, bleef ten minste 3 dagen bij de juiste luchtvochtigheid (50% RV, 20 ° C) en tot 28 dagen bij de onjuiste luchtvochtigheid (20%) bestaan. Lees hieronder verder over de details van het onderzoek.
Dunne roestvaststalen teststalen werden met een vloeistof ingeënt met een bekend aantal virussen. De gebruikte vloeistof komt overeen met het menselijk lichaamsvocht (menselijke secreties). De teststalen werden verzegeld in containers. Hierna werden 9 temperatuur- en luchtvochtigheid gecontroleerde omgevingen gecreëerd met de temperaturen 4°C, 20°C en 40°C en luchtvochtigheden van 20% RV, 50% RV en 80% RV.
De snelheid van virusinactivering bij de verschillende gecontroleerde omstandigheden werd gemeten door virale plaquebepalingen (aantal virussen die een cytopathisch effect induceren) op tijdstip t (Nt), vergeleken met de initiële virusconcentratie (NO) uitgedrukt als log10. Bemonstering vond plaats met verschillende intervallen voor de verschillende omstandigheden.
Het grootste niveau van virusinactivatie vond plaats bij 50% RV.
De studie suggereert dat de onderzochte dierlijke coronavirussen (TGEV en MHV) zouden kunnen dienen als conservatieve surrogaten voor het modelleren van blootstelling, transmissierisico en controlemaatregelen voor menselijke pathogene virussen, zoals SARS-CoV en andere coronavirussen.
Bron: Effects of Air Temperature and Relative Humidity on Coronavirus Survival on Surfaces
door Dr.med. Walter Hugentobler
Deze studie toont duidelijk aan dat het handhaven van een gemiddelde luchtvochtigheid in ziekenhuizen en zorginstellingen een effectieve maatregel zou zijn om de risico's van overdracht van coronavirus te verminderen.
Hoewel deze studie beoogde inzicht te krijgen in mogelijke maatregelen ter bestrijding van SARS-CoV (het virus van de SARS-pandemie in 2002/2003), zijn de resultaten hoogstwaarschijnlijk relevant voor de verspreiding van COVID-19, de ziekte overgedragen door SARS-CoV -2, een coronavirus dat genetisch heel dicht bij SARS-CoV staat.
Regelgevende instanties en ziekenhuisontwerpers moeten kennis nemen van de beschikbare wetenschap, zoals deze studie, en meer nadruk leggen op het gebruik van vochtigheidscontrole als een veelgebruikte infectiebeheersingsmaatregel.